Neden daha önce hiç gerçekleşmedi bilmiyorum ama geçtiğimiz ağustos ayında ilk defa Nilüfer konserine gittim. Ailenin en küçüğünün doğum günü için yine dayı, teyze, kuzenler bir arada, Bodrum'daydık. O sırada Bodrum antik tiyatroda konser dizisi vardı. Kardeşim sağ olsun Nilüfer konserine gitme işini bizler için organize etti. İyi de yaptı.
Nilüfer'in sanat hayatı hemen hemen benimle yaşıt. Yani onun şarkılarıyla büyümüşüm. Çoğumuz gibi... O yüzden bunca seneden sonra kendisini sahnede
canlı izlemek birçok farklı duyguyu yaşattı bana. Bir kere tam anlamıyla bir zaman yolculuğuna çıktım. Çocukluğumun TRT'li günleri aklıma geldi ilk önce. Sonra başımızda kavak yellerinin estiği o ilk gençlik yıllarında kardeşimle Yine Yeni Yeniden albümünü nasıl döndüre döndüre dinlediğimiz geldi. Kaset halini tabii. Teyp ve kaset... Ah anılar! :) Bir de Nilüfer'i ne kadar farklı bildiğimi anladım o gece. Sevimli ama mesafeli bir tavrı vardır ya hani? O yüzden soğuk bir insan gibi gelirdi bana. Çok yanılıyormuşum, yanlış anlamışım. O gece çok sıcak, çok samimi ve birtakım şeyleri aşmış bir yıldız gördüm. Evet, Nilüfer "Yıldız" ifadesini sonuna kadar hak ediyor. Ufacık fiziğine tezat bir aurası, farklı bir çekiciliği var. Enerjisi inanılmaz. Son derece kibar ama bir o kadar da cilveli dans etmeyi nasıl başarıyor bilemiyorum:) Yaşını da göstermiyor. Sanki sahnede 18-19 yaşlarında çıtı pıtı bir genç kız var. Ve son derece esprili. Şarkı aralarında anılarını anlatıyor, espriler yapıyor. Bol bol konuşuyor ama asla sıkmıyor. Samimiyetinden şüphe duymuyorsun. Belli bir olgunluğa erişmiş sanatçıların hali gerçekten farklı oluyor. Bir de üstüne Nilüfer'de olduğu gibi etkileyici bir ses ve ölümsüz şarkılar eklenince her şey tamam oluyor.
Nilüfer o gece konserine çok sevdiğim"Son Arzum"şarkısıyla başladı. Hani ta 70'lerden "Son arzun nedir diye gelip de bana sorsalar, gözlerime bakıp da her şeyi anlasalar..." dediği şarkı var ya? İşte o! Muazzam! 70'ler, 80'ler, Kayahan'lı günler derken, "Hadi Yürüyün Beyoğlu'nu Basmaya Kızlar"şarkısıyla bugüne kadar getirdi biz seyircileri. Yaklaşık 3 saate yakın sahnede kaldı, 3 enfes kostüm giydi, "Ne varsa eskilerde var" dedirtti.
Ama, üzülerek belirteyim ki seyircisine karşı saygısı her halinden belli olan sanatçıya saygısızlık yapanlar oldu o gece. Belli bir vakitten sonra çıkmak isteyen densiz seyirciler, amfi tiyatronun basamaklarını birer birer inip milletin önünden, seyirciyle sahnenin arasındaki boşluktan yürüyüp dışarı çıktılar. Bu müthiş bir terbiyesizlik!
Eğer geç kaldıysan, gitmek zorundaysan, ya da hadi sıkıldıysan adam gibi en tepeye çıkar, en kenara gider, oradan çaktırmadan inmeye çalışırsın. Milletin önünden ve sanatçının önünden sallana sallana geçmezsin. İnanılır gibi değil. Ve bu yalnızca Nilüfer'e yapılmış bir hareket de değil, günümüzde böyle artık; istediğim gibi girerim, istediğim gibi çıkarım, istediğim yerden yürürüm. Kimsenin rahatsızlığı beni ilgilendirmez kafası! Çok üzülüyorum ve sinirleniyorum böyle durumlarda. Bir ara birbirinden görüp arka arkaya çıkanlar oldu (Seyirciyle sahne arasından, önden tabii) kadıncağız şarkısını kesmek zorunda kaldı. Erkekler Ağlamaz'ı söylüyordu hem de ya:) "Nereye gidiyorsunuz bakayım?" diye şakaya vurdu. Çocuklu bir aile vardı, onları bahane ederek "Neyse çocukları varmış" dedi, güldü falan ama ben onun adına rahatsız oldum. "İlk yıllarımda ben sahnedeyken giden biri olursa çok üzülürdüm" diye eskilerden bahsetti yine, artık aştım bazı şeyleri demeye getirdi. Sonra "Nerede kalmıştım? Şarkıyı da unutturdunuz bak" diyerek kahkaha attı ve Erkekler Ağlamaz'a tekrar başladı. Sonra yine ara ara önden çıkıp gidenler oldu tabii. Ne yazık ki yüzsüzlük bazılarının kanına işlemiş durumda. Bunlar çoğunluğu oluşturmuyordu Allah'tan. Sonuna kadar kalan seyirci mest olmuş şekilde tamamladı geceyi. Hayır anlamıyorum, tamam konser geç başladı, uzun sürdü ama oradaki seyircinin çoğu tatile gelmiş olanlardır, tatildeysen niye koştur koştur gidiyorsun? Bodrum yerlisi isen ve ertesi günü iş varsa, bir gece sabredemiyor musun? İstanbul trafiği gibi trafik yok ki sizde, evine de işine de nispeten rahat gidersin. Sabır, görgü, empati gibi hasletler bizden çok uzaklarda artık.
Nilüfer Bodrum'da, antik tiyatronun etkileyici atmosferinde çok keyifli bir gece yaşattı bize. Gönlümdeki yeri daha da büyüdü. Kendimi bildim bileli olduğu gibi, o söylesin ben dinleyeyim...