Sen bu satırları okurken ben kilometrelerce uzakta olacağım sevgili okuyucu:)
Küçük bir Almanya seyahatine çıkacağız ailecek. Bu yazıyı önceden yazıp programladığıma göre hatta şu an oradayız. Bir süredir İstanbul içinde dahi doğru dürüst gezdiğim yok. Daha önce bahsetmiştim, ufak tefek sıkıntılar, ufak göründüğü halde problem yaratan sağlık sorunları, Orhun'un üniversite sınavı stresi ve yoğunluğu, "çocuk üniversiteye gidecek maddi olarak açılmayalım önümüzü görelim" derken, geçtiğimiz Eylül ayından beri evden pek çıkmadık. Özellikle bana gereksiz bir tembellik de çöktü. Sınava hazırlandıkları için Orhun'un sadece bir hafta tatili vardı,
o da bu pazartesi başlıyor, fırsattan istifade biraz kafa dağıtalım istedik. Almanya'yı tercih ettik çünkü daha önce ziyaret etmediğimiz bir ülke. Aslında yeni yıl zamanı bir Avrupa şehrini görmek istiyorduk fakat Aralık ayında ayarlayamadık ve sömestr tatilini değerlendirmeye karar verdik. Almanya'yı tercih etmemizin bir sebebi de sevgili arkadaşım Ayşe'nin orada yaşıyor oluşu. Bloglarımız aracılığıyla tanıştığımızdan, Hollanda'da görüştüğümüzden ve blog harici de görüşüyor, haberleşiyor olmamızdan daha önce bahsetmiştim. Bir süredir istiyorduk Almanya'da buluşmayı. Herkesin iş ve okul durumları denk geldi, bu sefer görüşeceğiz inşallah. Arkadaşlarımızın evine çok çok yakın bir yerde konaklayacağız ve her gün görüşeceğiz. Bu açıdan çok mutluyum, özellikle Ayşe ve ben fazlasıyla heyecanlı ve hevesliyiz. Köln ve Dortmunt ağırlıklı bir gezi olacak. Bir gün Hollanda'ya da geçebiliriz. Bir süredir üzerime çöken atalet hissi inşallah bu geziyle dağılır. Almanya sağ olsun 1 senelik vize verdi:) İmkanlar ölçüsünde bu seneyi değerlendirmem şart oldu:) Şu vize işi büyük sıkıntı. Hiç sorunla karşılaşmadık şimdiye kadar ama o kadar uğraşının ve masrafın sonunda vize çıkmazsa diye stres yapıyor insan ister istemez. Ve Türkiye vatandaşı olarak bu duruma düşürülmekten hiç hoşlanmıyorum. Manevi sıkıntısı da cabası yani.
Kardeşim açısından da işler düzene girdi. Ayağındaki aparatlara alıştı, ufak ufak kalkıyor artık. Bu hafta anneme ve eşine emanet. Yakında aparatlara da gerek kalmayacak. Ben döndükten sonra da annem Bodrum'a teyzemin yanına gidecek bir süreliğine. Birbirimizi dinlendirmiş olacağız böylece.
Dönünce görüşürüz. Herkese güzellikler diliyorum.