15.İstanbul Bienali'nin sergi mekanlarından çoğunu gezdim. "İyi Bir Komşu" başlığı altında düzenlenen İstanbul Bienali hakkındaİKSV'nin web sitesinde ayrıntılı bilgiler bulabilirsiniz.
Yani ben etkinliğin ayrıntılarına girmeyeceğim. Bu yıl, konuyla sergilenen işler açısından özdeşleşmiş bir bienal gördüğümü belirtme ihtiyacı hissederek, özellikle iki mekandaki iki serginin kaçırılmaması gerektiğinden bahsedeceğim.
Bunlardan ilki kurmaca bir müze-eve dönüştürülen Ark Kültür. Cihangir'de bulunan ve aslında sanat galerisi olan bu ev, "Ağlayan Adamın Evi" ismiyle bienal ziyaretlerine açılmış. Yıllar önce Kahire'de polisin bastığı bir partide bulunduğu için ülkesini terk eden ve bu eve yerleşen, bir gün geldiği gibi ansızın ortadan kaybolan bir adamın evi olarak düzenlenmiş.
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Ziyarete açılmış özel bir köşk ve enfes bir sergi... Bienal sona ermeden muhakkak görülmesi gerekenlerden. Sanatı ve sanatçıyı halk ile buluşturan 15.İstanbul Bienali mekanlarının ücretsiz gezilebildiğini, 12 Kasım'a kadar süreceğini hatırlattıktan sonra tam da bu noktada son halife Abdülmecid Efendi'ye bir parantez açmak isterim. Kendisi iyi eğitim almış bir Osmanlı aydınıdır. Ressamdır ve Osmanlı Ressamlar Cemiyeti'nin destekçisidir. Eserlerinde Batılılaşma dönemindeki Osmanlı soylu yaşantısının izleri görülür. Bir zamanlar sanatsal sohbetlerin yapıldığı yazlık evinde uluslararası bir serginin düzenleniyor oluşu kanımca hoş bir harekettir. Sanat her zaman... Sanat her yerde... Sanat herkes içindir.
Yani ben etkinliğin ayrıntılarına girmeyeceğim. Bu yıl, konuyla sergilenen işler açısından özdeşleşmiş bir bienal gördüğümü belirtme ihtiyacı hissederek, özellikle iki mekandaki iki serginin kaçırılmaması gerektiğinden bahsedeceğim.
Bunlardan ilki kurmaca bir müze-eve dönüştürülen Ark Kültür. Cihangir'de bulunan ve aslında sanat galerisi olan bu ev, "Ağlayan Adamın Evi" ismiyle bienal ziyaretlerine açılmış. Yıllar önce Kahire'de polisin bastığı bir partide bulunduğu için ülkesini terk eden ve bu eve yerleşen, bir gün geldiği gibi ansızın ortadan kaybolan bir adamın evi olarak düzenlenmiş.
Hayatına dair ipuçları, Mısır'dan kaçış sebebi, hüznü, yalnızlığı, komşularının onu nasıl gördüğü, onun komşularını nasıl gördüğü, ellerini yüzüne kapamış erkek imgesinin ne anlama geldiği gibi ayrıntılar Ağlayan Adam'ın giderken ardında bıraktığı eşyalarda gizli.
Sergiyi gezmeye başlamadan önce dağıtılan sesli rehberler aracılığıyla her eşyanın hikayesi anlatılıyor ve her eşya ayrı bir düşünsel kapı açıyor. Bu düşündüren, sorgulatan sergideki eserler Mısırlı sanatçı Mahmoud Khaled'e ait. Ağlayan Adam'ın Evi hakkında ne desem az kalacak, fotoğraflar konuyu yansıtmakta yetersiz... Henüz görmeyenlerin kesinlikle atlamamalarını tavsiye ediyorum.
Etkileyici ve kaçırılmaz bulduğum diğer bir sergi mekanı Abdülmecid Efendi Köşkü.
Ve tabii bu enfes Osmanlı köşkündeki Ömer Koç Koleksiyonu seçkisi...
![]()
Abdülmecid Efendi Köşkü Nakkaştepe'de Bağlarbaşı Korusu'nda yer alıyor.
Son halife Abdülmecid Efendi'nin yazlık konut olarak kullandığı köşkü her zaman merak etmişimdir. Koç Topluluğu Spor Klubü tesisleri içerisinde yer aldığını, tesislerden topluluk çalışanlarının faydalandığını, dışarıya açık spor faaliyetleri olsa da bizden çok uzakta olduğu için katılamayacağımı ve dolayısıyla köşkü görmenin zor olacağını düşünüyordum.
İstanbul Bienali'nin ana sponsoru Koç Topluluğu'nun köşkü bienal kapsamında ziyarete açacağını, üstelik bir de Ömer Koç Koleksiyonu'ndan eserler sergileyeceğini öğrenince çok sevindim. Güneşli bir sonbahar günü soluğu Bağlarbaşı Korusu'nda aldım.
Modern sanatın tarihi bir mekanda sunumu algıları alt üst edici nitelikteydi. Birkaç yıl önce Galeri Arter'de hayranlıkla izlediğim Patricia Piccinini eserleri bu kez farklı bir ortamda tüm ilgileri üzerine çekiyordu.
 |
| Abdülmecid Efendi - Haremde Beethoven |