Uçmaktan korkar mısınız? Uçakla seyahat etmekten? Ben biraz korkarım ama belli etmemeye çalışırım, korkumu büyütmemeye çalışırım. Çünkü büyütürsem gezemem. Ve seyahat etmeyi çok seviyorum. Tam bu noktada, en az 2 saat süren uzun uçuşlarda seyredilen filmler imdadıma yetişiyor. Uçağa binip koltuğuma yerleşir yerleşmez eğlence sistemini karıştırmaya başlıyorum. Dakikalarca inceleyip en sonunda birinde karar kılıyorum, başlatıyorum. Filme daldığımda uçak havalanmaya başlamış oluyor. Kaygılanmakla filme devam etmek arasında bocalarken yükselen kalp çarpıntım yavaş yavaş azalıyor. Düz uçuşa geçildiğinde iyice rahatlıyorum ve filmime geri dönüyorum.
Geçtiğimiz hafta sonu yine bunları yaşadım. 8 Aralık günü Orhun'un doğum günüydü. Cumartesi gününe denk geliyordu, zemin ve şartlar sürpriz bir yolculuğa müsaitti. Orhun'a haber vermeden Tallinn'e doğru yola çıktık. Erken saatlerde Tallinn'deydik. Yurt odasına giriş için kapıda izin istedik, odaya çıktık ve yanımızda götürdüğümüz keklerle doğum günü şarkısı söyleyerek uyandırdık Orhun'u. Her zaman böyle denk gelmez tabii, bu yıla has güzel bir anı oldu. Doğum günü sürprizi ayrıca bizim için 2-3 günlük küçük bir seyahatle taçlandı. Tallinn'den daha önce çok bahsettim, yine bahsederim ama bu sefer yolculuk sırasında izlediğim filmler yazımın konusu.
İlginçtir, giderken ayrı dönerken ayrı bir Christopher Robin konulu film izledim. İkisi de vizyondayken dikkatimi çekmişlerdi ama fırsat bulup sinemaya gidememiştim.
Tanımayan var mıdır bilmem ama böyle bir ihtimale karşı Christopher Robin'in meşhur
Winnie The Pooh çizgi filminin ana karakterlerinden olduğunu; hâttâ 100 Hektar Ormanı'nda yaşayan Winnie, Piglet, Tigger, Eeyore, Kanga ve Roo'nun arkadaşları olduğunu hatırlatmam lâzım. AA Milne tarafından önce bir kitap olarak yazılan ve 1926'da yayınlanan Winnie The Pooh karakterlerinin hepsi gerçek. Christopher Robin, yazar Milne'in oğlu Billy. Ve diğer hayvan karakterler onun oyuncakları.
Önce 2018 yapımı Christopher Robin'i izledim. Christopher büyümüş ve iş hayatına atılmıştı. Çocukluğunun oyuncak arkadaşlarını, onlarla birlikte vakit geçirdiği ormanı unutmuş, Londraya yerleşmiş ve yoğun bir iş hayatına atılmıştı. Önceliği işine veriyor ve ailesini, kızını ihmâl ediyordu. Ormandaki Winnie ise arkadaşı Christopher'ın bir gün onları ziyarete geleceğini düşünüyordu. Birtakım olaylar sonrası kendini Londra'da bulan Winnie, Christopher'la karşılaştıktan sonra macera ilerliyordu. Sonuç, büyüyerek içindeki çocuğu öldüren, fazlasıyla maddi bir dünyaya dalmış Christopher'ın gerçekleri görmesi ve ailesine, yaşamın güzelliklerine daha fazla zaman ayırması oluyordu. Londra görüntüleriyle, Sussex ormanlarıyla bezeli keyifli bir filmdi.
![]()
Yolculuğun başında seyrettiğim "Christopher Robin" hoş ve gülümseten bir filmdi. Dönüşte seyrettiğim "Goodbye Christopher Robin" ise gözlerimi yaşarttı, katı gerçeklere dayanıyordu ve tüm bunlardan dolayı çok etkileyiciydi.
![]()
Orhun küçükken Ayı Winnie ve arkadaşlarını beraber seyrederdik. Oyuncakları da vardı. Ben de o sevimli guruptan keyif alırdım. Hâlâ alırım aslında. Şu yaşında bazen Orhun'u "Hadi uyaaan! Katıl bizleeeree! Burada tüm dostlarııın!"şarkısını söyleyerek uyandırırım:) Filmde de söylendiği gibi dünya üzerinde Winnie'nin tanınmadığı ülke yok. AA Milne'in eserini oğlundan ve oğlunun oyuncaklarından ilham alarak yazdığını biliyordum. Bir yerlerde okumuştum. Ama hikâyeyi tamamen öğrenmek için bu filmi izlemem gerekiyormuş. Ballandıra ballandıra anlatmak isterdim ama öyle yapmayayım, en iyisi Goodbye Christopher Robin'i izlemeyenlere tavsiye edeyim.
Baba-oğul, anne-oğul, Billy ve dadısı arasındaki ilişki; Christopher Robin olarak bilinen ve ister istemez herkes tarafından tanınan Billy'nin aniden gelen ünü reddedişi, Winnie'yi herkesle paylaşıyor olmasının getirdiği üzüntü, aslında tüm olan biteni değil sadece anne ve babasını istiyor oluşu çok ama çok etkileyici.
![]()
Filmi izledikten sonra Winnie ve arkadaşlarına çok daha farklı gözle bakacaksınız. Billy'nin kitaptan, çizgi filminden, oyuncaklardan gelen muazzam geliri reddetmesi, küçük bir kitapçı dükkânı açarak geçimini sağlaması beni olduğu gibi sizi de etkileyecek. Eğer izlemediyseniz Domhnall Gleeson ve Margot Robbie'nin başarılı oyunculuklarıyla taçlanan bu filmi listenize ekleyin derim.
Tallinn'den dönüş yolculuğu İstanbul hava trafiğinin yoğunluğundan dolayı bir miktar uzayınca ikinci bir filme vakit ayırabildim. Bu film de yine bu sene vizyondayken dikkatimi çekmişti ancak yakınımdaki sinemalarda gösterilmemişti. Bu da bir biyografi. Ve yine bir yazar biyografisi. Frankenstein'ın yazarı Mary Shelley'nin hikâyesi.
![]()
Mary de İngiliz. Anne ve babası başarılı birer yazar. Annesi kadın hakları savunucusu, zamanın ilerisinde bir yazar. Mary'nin babası evliyken onunla beraber olmak gibi cesur bir harekete kalkışmış. Cesur bir hareket diyorum çünkü tarih 1700'lerin son yılları. Cesur, başarılı ve fakat ömrü kısa. Mary'nin doğumundan birkaç gün sonra ölüyor. Babası ve üvey annesiyle yaşayan Mary, annesi nedeniyle ölüme ilgi duyan, mezarlıklarda vakit geçirmeyi seven, korku hikâyeleri okuyan farklı bir kız. Ve yine annesi gibi cesur. Aşkının peşinden gidiyor, sevgilisiyle ancak karısının ölümünden sonra evleniyor. O arada bir çocuğunu kaybedince iyice mistik konulara ilgi duyuyor. Hep yazıyor. Frankenstein romanıyla ünleniyor. Önce kitabı kendi adıyla değil kocasının adıyla çıkarmaya mecbur kalıyor. Neyse ki ikinci basım Marry Shelley adıyla oluyor. Edebiyat meraklılarını tatmin edecek bir film, biyografi sevenleri de memnun edecek bir film. Benden söylemesi.
Vizyondayken kaçırdığın filmleri uçak yolculuğunda yakalamak şahane. Her havayolu aynı değil sanırım ama Türk Hava Yolları'nın hemen hemen tüm uçaklarında eğlence sistemi var ve dediğim gibi yolculuğu epeyi kolaylaştırıyorlar. Evde pek film seyredemiyorum. Bir sinema salonunda
bir de uçakta dikkatimi verip seyredebiliyorum. Keyif aldığım 3 film de işte böyle bir yazı ve tavsiye konusu oluyor.
Geçtiğimiz hafta sonu yine bunları yaşadım. 8 Aralık günü Orhun'un doğum günüydü. Cumartesi gününe denk geliyordu, zemin ve şartlar sürpriz bir yolculuğa müsaitti. Orhun'a haber vermeden Tallinn'e doğru yola çıktık. Erken saatlerde Tallinn'deydik. Yurt odasına giriş için kapıda izin istedik, odaya çıktık ve yanımızda götürdüğümüz keklerle doğum günü şarkısı söyleyerek uyandırdık Orhun'u. Her zaman böyle denk gelmez tabii, bu yıla has güzel bir anı oldu. Doğum günü sürprizi ayrıca bizim için 2-3 günlük küçük bir seyahatle taçlandı. Tallinn'den daha önce çok bahsettim, yine bahsederim ama bu sefer yolculuk sırasında izlediğim filmler yazımın konusu.
İlginçtir, giderken ayrı dönerken ayrı bir Christopher Robin konulu film izledim. İkisi de vizyondayken dikkatimi çekmişlerdi ama fırsat bulup sinemaya gidememiştim.
Tanımayan var mıdır bilmem ama böyle bir ihtimale karşı Christopher Robin'in meşhur
Winnie The Pooh çizgi filminin ana karakterlerinden olduğunu; hâttâ 100 Hektar Ormanı'nda yaşayan Winnie, Piglet, Tigger, Eeyore, Kanga ve Roo'nun arkadaşları olduğunu hatırlatmam lâzım. AA Milne tarafından önce bir kitap olarak yazılan ve 1926'da yayınlanan Winnie The Pooh karakterlerinin hepsi gerçek. Christopher Robin, yazar Milne'in oğlu Billy. Ve diğer hayvan karakterler onun oyuncakları.
Önce 2018 yapımı Christopher Robin'i izledim. Christopher büyümüş ve iş hayatına atılmıştı. Çocukluğunun oyuncak arkadaşlarını, onlarla birlikte vakit geçirdiği ormanı unutmuş, Londraya yerleşmiş ve yoğun bir iş hayatına atılmıştı. Önceliği işine veriyor ve ailesini, kızını ihmâl ediyordu. Ormandaki Winnie ise arkadaşı Christopher'ın bir gün onları ziyarete geleceğini düşünüyordu. Birtakım olaylar sonrası kendini Londra'da bulan Winnie, Christopher'la karşılaştıktan sonra macera ilerliyordu. Sonuç, büyüyerek içindeki çocuğu öldüren, fazlasıyla maddi bir dünyaya dalmış Christopher'ın gerçekleri görmesi ve ailesine, yaşamın güzelliklerine daha fazla zaman ayırması oluyordu. Londra görüntüleriyle, Sussex ormanlarıyla bezeli keyifli bir filmdi.
Yolculuğun başında seyrettiğim "Christopher Robin" hoş ve gülümseten bir filmdi. Dönüşte seyrettiğim "Goodbye Christopher Robin" ise gözlerimi yaşarttı, katı gerçeklere dayanıyordu ve tüm bunlardan dolayı çok etkileyiciydi.
Orhun küçükken Ayı Winnie ve arkadaşlarını beraber seyrederdik. Oyuncakları da vardı. Ben de o sevimli guruptan keyif alırdım. Hâlâ alırım aslında. Şu yaşında bazen Orhun'u "Hadi uyaaan! Katıl bizleeeree! Burada tüm dostlarııın!"şarkısını söyleyerek uyandırırım:) Filmde de söylendiği gibi dünya üzerinde Winnie'nin tanınmadığı ülke yok. AA Milne'in eserini oğlundan ve oğlunun oyuncaklarından ilham alarak yazdığını biliyordum. Bir yerlerde okumuştum. Ama hikâyeyi tamamen öğrenmek için bu filmi izlemem gerekiyormuş. Ballandıra ballandıra anlatmak isterdim ama öyle yapmayayım, en iyisi Goodbye Christopher Robin'i izlemeyenlere tavsiye edeyim.
Baba-oğul, anne-oğul, Billy ve dadısı arasındaki ilişki; Christopher Robin olarak bilinen ve ister istemez herkes tarafından tanınan Billy'nin aniden gelen ünü reddedişi, Winnie'yi herkesle paylaşıyor olmasının getirdiği üzüntü, aslında tüm olan biteni değil sadece anne ve babasını istiyor oluşu çok ama çok etkileyici.
Tallinn'den dönüş yolculuğu İstanbul hava trafiğinin yoğunluğundan dolayı bir miktar uzayınca ikinci bir filme vakit ayırabildim. Bu film de yine bu sene vizyondayken dikkatimi çekmişti ancak yakınımdaki sinemalarda gösterilmemişti. Bu da bir biyografi. Ve yine bir yazar biyografisi. Frankenstein'ın yazarı Mary Shelley'nin hikâyesi.
Mary de İngiliz. Anne ve babası başarılı birer yazar. Annesi kadın hakları savunucusu, zamanın ilerisinde bir yazar. Mary'nin babası evliyken onunla beraber olmak gibi cesur bir harekete kalkışmış. Cesur bir hareket diyorum çünkü tarih 1700'lerin son yılları. Cesur, başarılı ve fakat ömrü kısa. Mary'nin doğumundan birkaç gün sonra ölüyor. Babası ve üvey annesiyle yaşayan Mary, annesi nedeniyle ölüme ilgi duyan, mezarlıklarda vakit geçirmeyi seven, korku hikâyeleri okuyan farklı bir kız. Ve yine annesi gibi cesur. Aşkının peşinden gidiyor, sevgilisiyle ancak karısının ölümünden sonra evleniyor. O arada bir çocuğunu kaybedince iyice mistik konulara ilgi duyuyor. Hep yazıyor. Frankenstein romanıyla ünleniyor. Önce kitabı kendi adıyla değil kocasının adıyla çıkarmaya mecbur kalıyor. Neyse ki ikinci basım Marry Shelley adıyla oluyor. Edebiyat meraklılarını tatmin edecek bir film, biyografi sevenleri de memnun edecek bir film. Benden söylemesi.
Vizyondayken kaçırdığın filmleri uçak yolculuğunda yakalamak şahane. Her havayolu aynı değil sanırım ama Türk Hava Yolları'nın hemen hemen tüm uçaklarında eğlence sistemi var ve dediğim gibi yolculuğu epeyi kolaylaştırıyorlar. Evde pek film seyredemiyorum. Bir sinema salonunda
bir de uçakta dikkatimi verip seyredebiliyorum. Keyif aldığım 3 film de işte böyle bir yazı ve tavsiye konusu oluyor.